Daha yavruyken gelen ve 14 yıldır baktığımız köpeğimizi bugün kaybettik. Hissettiğim duyguları tarif edebilmek için kelime bulamıyorum. Cem Yılmaz’ın dediği gibi. “Little little into the middle”. Yani içimde, aklınıza gelebilecek her duygudan bir parça var.
Belki söylenecek çok söz var ama kelimeler boğazımdan dökülmeye kalkarsa göz yaşlarım durmayacakmış gibi hissediyorum. Bu yazıyı yazmaksa belki de köpek sahibi olmanın en zor yanı. Ve ben bu duyguyu ikinci kez yaşıyorum.
Yazının başlığı da bence Çelik’i anlatacak en uygun kelime. Yaşlı ama içinde genç bir köpeğin enerjisine sahipti.
Elveda İhtiyar Delikanlı. Seni de baban gibi hiçbir zaman unutmayacağız.
Comments of this post