Zülfü Livaneli’den Atatürk Filmi – Veda

Dün annemle birlikte Zülfü Livaneli’nin filmi Veda’yı izledik. Filmin başlarda temposu çok düşük gibi geldi. Sıkılacağımı düşündüğüm bir sırada filmde detaya girmeye başladı. Film Salih Bozok’un ağzından anlatılmış. Savaş sahnesi de gerçekten güzel hazırlanmış. Filmin bir çok sahnesini izlerken duygulandım. Annem tarihle ilgili kitapları okuduğu için bazı yerlerde ondan bilgi de edindim.

Çok fazla tarihle ilgili kitaplar okuyan birisi değilim (bunun bir eksiklik olduğunun bilincinde olmama rağmen). En azından filmlerle bu eksiğimi biraz olsun kapatmaya çalışıyorum. Veda filmi ile ilgili söyleyecek çok fazla sözüm yok. Yalnız filmi izledikten sonra içimde garip bir his oluştu. Burukluk mu desem, üzüntü mü desem bilemiyorum. Bitmesini istemediğiniz bir filmin veya rüyanın bitmesi gibi bir duygu uyandı içimde.