2012’nin İlk Saatlerinde…

Her yılbaşı günü veya akşamı insanların tek yaptığı şey birbirlerinin yeni yıllarını kutlamak. Bunu az önce ben de yaptım. Fakat geriye dönüp baktığımda şunu farkettim. Her yılbaşı akşamı, bir önceki yılbaşı akşamından daha kötü geçiyor. İnsan daha bir yalnız olduğunu hissediyor. En azından ben öyle hissediyorum. Eski yılbaşı akşamlarını özledim. Belki şu andakinden farklı bir şey yapmıyorduk. Ama ne olursa olsun bir aradaydık. Eskileri düşününce, Barış Manço’nun şarkılarından birindeki şu sözler aklıma geliyor. “Bu sabah doğup büyüdüğüm mahallenin sokaklarında dolaştım. Çocukluğumu tekrar yaşamak istedim bu sabah ve bir an keşke bugün hiç olmasaymış diye düşündüm keşke dün dün kalsaymış”. Zaman zaman ben de çocukluğumu yeniden yaşamak istiyorum. Her zaman söylemişimdir. Benim en mutlu olduğum yıllar çocukluk yıllarım. Umarım 2012’nin son gününde de şu anda düşündüklerimi düşünüyor olmam.