Bir önceki yazımda blog yazmaktan artık çok daha fazla keyif aldığımı belirtmiştim. O yazımdan sonra, bayan takipçilerimden birisi, benim blogumu ilgiyle takip ettiğini, kendisinin de blog tuttuğunu ve bir haftadır çözemediği bir sorununun olduğunu, kullandığı hostingin de ücretsiz olduğu için teknik destek vermediklerini dile getirdi.
Facebook’taki konuşmamız sırasında, sorduğum birkaç sorudan sonra, blogumdaki yazdığım yazıları okuduğu için güven konusunda sıkıntısının olmadığını dile getirerek kullanıcı adı ve şifresini bana vererek yardımcı olmamı istedi. Ben de kendisine elimden gelen yardımı yaptım. Konuşmamızın sonunda, kendisinin ne işle uğraştığını söyledi ve umarım ben de size bir gün yardımcı olurum dedi.
Tanımadığım ve daha önce hiç konuşmadığım birinin, sırf yazılarımı okuyarak bana güvendiğini belirtmesi çok hoşuma gitti. Kimin hoşuna gitmez ki? Demek ki bu güveni, yazdığım yazılarla karşı tarafa hissettirebilmişim. Bir blog yazarı için bundan büyük mutluluk olur mu?
Benim bu olaydan bir kez daha çıkardığım ders, blog yazmaya başladıysanız hiçbir zaman vazgeçmemeniz gerekiyor. Tanımasanız da insanlara yardımcı olun. Yaptığınız yardım belki bir gün size hiç ummadığınız bir şekilde geri dönebilir.
Comments of this post
ERKOÇ
14 Haziran 2012
Polat Kardeşim.
Blog yazmaya başladığım Şubat 2012 tarihinden bu yana bir çok bloğa tıkladım.Kimi bloglara girer girmez ne bileyim bana sıkıntı verdi galiba hemen çıktım.Kimilerini tıkladığımda da (senin, her iki bloğun gibi) sıcak samimi geldi hemen takipcisi oldum.
Blog işi sayesin de senin gibi güzel kardeşlerimle tanıştım.Bu işte acemi olunca , karşılaştığım sorunları , önce arama motorun da araştırıp,çözümünü bulmaya çalıştım.Bulamadığımda da Polat BÜYÜKARSLAN gibi tecrübeli kardeşlerden (tabi fazla başlarını ağrıtmadan)yardım istedim.Kimi işlerinin yoğunluğundan her halde pek ilgilenemedi ama senin gibi bazı kardeşlerim de hemen yardımcı olmaya,bildiklerini paylaşmaya çalıştı.Bu yardımlaşma beni hem yardım edenlerin bloğuna hemde kendi bloğuma daha da bağladı..
Söylenecek tek şey var.İYİ Kİ VARSINIZ. İYİ Kİ BLOGUM VAR VE YAZIYORUM
P_Buyukarslan
14 Haziran 2012
Bu güzel yorumunuz için çok teşekkürler. Bu arada ben kendi açımdan şunu rahatlıkla söyleyebilirim. Benden yardım isteyen kişinin "Acaba çok mu rahatsız ediyorum." şeklinde düşünmesine gerek yok. Ben yardım etmekten keyif alıyorum. Bilgim dahilinde olmayan konularda da, bana soru soran kişiyi, konuyu iyi bildiğini düşündüğüm kişilere yönlendiriyorum.
15 senedir bilgisayar kullanıcısıyım. Bu süre zarfında bir şeyleri araştırarak, kendi kendine öğrenmenin, en iyi öğrenme yöntemi olduğunu gördüm. En azından öğrenilen bilgiler daha kalıcı oluyor. Fakat şu da bir gerçek ki ben bilgisayar kullanmaya başladığım zaman soru soracağım veya yardım alacağım kimse yoktu. Yardım edebilecek birileri olsaydı belki de çok daha hızlı öğrenip, kısa sürede çok yol kat edebilirdim.
O yüzden kendi çektiğim sıkıntıları başkaları da çeksin istemem. Çünkü yardıma ihtiyacın olduğunda, yardım edecek kimsenin olmamasının ne demek olduğunu çok iyi biliyorum.